Ακρυλικά σε επιφάνεια OSB, 125 εκ. x 250 εκ., 2025

Κάστρο Μύρινας

Το Κάστρο της Μύρινας κοσμεί τη βραχώδη και απόκρημνη χερσόνησο, που επικοινωνεί με την ξηρά μόνο από τα ανατολικά. Τα ίχνη των κυκλώπειων τειχών μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίας ακρόπολης, που χρονολογείται ήδη από τον 13ο αιώνα π.Χ. Ακολούθησαν οι Πελασγοί, στους κλασικούς χρόνους οι Αθηναίοι κληρούχοι, οι Βυζαντινοί, οι Ενετοί, οι Γατελούζοι, οι Οθωμανοί. Αιώνες ιστορίας, διεκδικήσεων, πολεμικών συγκρούσεων συνομιλούν πάνω στις επάλληλες οχυρώσεις του κάστρου. Λένε πως η Αικατερίνη Γατελούζου άφησε εδώ την τελευταία της πνοή μαζί με το παιδί που κυοφορούσε, φύτρα του πολιορκημένου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου του ΙΑ΄. Βυζαντινοί αυτοκράτορες και Γενουάτες ηγεμόνες επεμβαίνουν και αναδιαμορφώνουν το απόρθητο οχυρό, οι αδελφοί Ορλώφ το πολιορκούν. Ο Χασάν Γαζή πασάς ή Τζεζαϊρλή(ς) αποκαθιστά τις ζημιές και το εξοπλίζει με 150 κανόνια. Παιχνίδια της ιστορίας και του πολυτάραχου πολιτικού σκηνικού και ο απλός λαός στο ρόλο πάντα που του αναλογεί: ζει, δημιουργεί, πότε αναδιπλώνεται και πότε ξεσπαθώνει, ανάλογα με τα μηνύματα των καιρών. Στις επάλξεις, τοξοθυρίδες, τουφεκίστρες και ζεματίστρες (πέτρινες κοιλότητες που γέμιζαν με καυτό λάδι, λιωμένο μολύβι ή ακόμα και βραστό νερό ώστε να περιχύνουν με αυτό από ψηλά τους αντιπάλους), καθώς και επίπεδα για την τοποθέτηση κανονιών. Απώτερη θέση  άμυνας η ακρόπολη, η οποία προστατεύεται από ξεχωριστό περίβολο. Από το 1479, όταν το Κάστρο της Μύρινας περιέρχεται στην κατοχή των Οθωμανών, έως την απελευθέρωση του νησιού το 1912, προστίθενται αντηρίδες στην κεντρική πύλη και κανονιοθυρίδες από την πλευρά της θάλασσας. Ένα οθωμανικό τέμενος, στρατώνας, πυριτιδαποθήκη, καταφύγιο και οικίες, καθώς και η τεκμηριωμένη παρουσία οθωμανικού νεκροταφείου επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μουσουλμανικού οικισμού εντός των τειχών.